The end..
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Aafje
06 Januari 2010 | Ierland, Dublin
Lieve allemaal,
Voor de volledigheid nog maar even een laatste wegblogje. Jullie weten allemaal dat ik al weer 2 weken terug ben in NL, en k heb jullie ook allemaal ongeveer al weer gezien, maar nog even een verslagje van de laatste weken in Granagh!
Nadat Luuk was geweest in Dublin ging het eerst nog wel goed, maar na een week of 2 begon ik Luuk en eigenlijk iedereen in NL wel erg te missen.. Wat ik steeds zei was: het is allemaal nog wel leuk hier enzo, maar ik wil nu gewoon naar huis… 3 maanden is erg lang, daar kwam ik wel achter. Vooral omdat de situatie thuis ook niet zo leuk was. Maar Aafje zou Aafje niet zijn als ze het niet af zou maken, dus ik heb nog 2 weekjes op mn tanden gebeten en elke ochtend die vervelende stallen schoongemaakt, op de lieve kindjes gepast en de rest van de klusjes die ik eigenlijk wel zat begon te worden. De kids trouwens niet hoor, dat zijn echt lieverds. Die telden ook af, net zoals ik het deed, maar zij deden het omdat ze er juist niet naar uitkeken. Mijn laatste weekend alleen ben ik nog op de bus gestapt naar Killarney, wat ik de hele tijd al erg graag wilde zien maar wat er nooit van was gekomen. Het was erg koud maar ik heb toch een fiets gehuurd, want dat was de beste manier om het te zien want het Killarney national park kon je alleen met de fiets of lopend in. De omgeving van Killarney is heel erg mooi, een stukje van Ierland wat ik nog helemaal niet kende maar wat wel prachtig is. Er is een meer en er zijn bergen, met echt adembenemende uitzichten. Dan ben je eindelijk op de top van de heuvel, draai je je om en.. wauw! Foto’s volgen in het album (finally normaal internet om te uploaden..), het is eigenlijk niet goed te beschrijven. Toen ik uit de bus stapte op de terugweg moest ik even wachten op Fiona en Vincent die me op kwamen halen, ze hadden weer eens een funeral.. Maar gelukkig zit de pub van Séamus tegenover de bushalte, dus ging ik daar maar opwarmen. Bij het vuur, met een hot whiskey, die ik van Sinéad in mn handen kreeg gedrukt. Helemaal niet erg dus om even te wachten daar.
De laatste week telde ik zo ongeveer de uren af, haha.. Het opstaan en werken kostte me steeds meer moeite maar het is gelukt! Vrijdag was ik dan eindelijk klaar met alles. Savonds hadden we nog kerstliedjes zingen in de kerk met de meisjes. Best schattig al die mini kindjes die allemaal al een enorm Iers accent hebben haha. En zaterdag kwam Luuk! We hebben hem opgehaald in Charleville en dat was heel fijn natuurlijk. En hij lustte de veel te sterke Ierse thee met melk haha.. Weet ik ook hoe ik hem voortaan thee kan laten drinken :P Toen hebben we de boerderij bekeken en een wandelingetje gemaakt de heuvel op. Bacon & cabbage gegeten, wel een beetje lekkerder gemaakt natuurlijk want bacon & cabbage eet je natuurlijk niet als er gasten zijn, maar ik wilde het Luuk laten proeven :P Nog ff met de girls gestoeid savonds, Luuk viel meteen in de smaak (natuurlijk). Filmpje gemaakt van de meiden toen ze twinkel twinkel kleine ster (in het Nederlands ja!) zongen :) komt ook op de site als het kan.
De volgende ochtende nog kadootje gebracht naar Jimmy & Maura, daar natuurlijk nog even een kopje thee gedronken ;) Toen full Irish met de Griffins en daarna moest ik dag zeggen.. Best moeilijk, vooral bij de meiden en Paul. Gelukkig ging het snel allemaal. Toen in de auto naar de bus, zegt Mai nog: When we’re home later, will you play mums & dads with me? Die had het niet helemaal in de gaten dus. Ik mis ze eigenlijk wel.
En toen Galway! Supermooi stadje, aan Galway Bay. We hadden mooi hotel in het centrum en dichtbij het busstation, wat voor mij wel een must was omdat ik een enorme rugzak had waar ik liever niet mee door de stad wilde slepen. Nog even door de stad gelopen en geweldige laarzen gekocht. Savonds een biertje gedronken in de bar van het hotel, wat niet zo spannend bleek te zijn. Maar wel gezellig met lief :) Volgende dag nog meer de stad gezien, kerken bezocht en de bus/boot naar Aran Islands geboekt voor de volgende dag. Savonds een chiq 3-gangen diner gegeten in het hotel :) Volgende dag vroeg op de bus naar een plaatsje vanwaar de boot vertrok naar Inishmore. In de bus konden we county Galway goed zien, wat geloof ik wel het meest traditionele deel van Ierland is. Eigenlijk helemaal bedekt met heide, natuurlijk met een heleboel muurtjes ertussen, en af en toe op een willekeurige plek een schattig klein wit huisje. Back to basics, zeg maar. Op sommige plaatsen daar wordt ook nog Iers gesproken als eerste taal, wat ik eigenlijk nog niet tegen was gekomen in heel Ierland. Toen we op Inishmore, het grootste van de 3 Aran Islands, waren, zijn we daar in een minibus gesprongen. Dat was eigenlijk de enige manier om het eiland te zien, aangezien het koud was en dus te glad om te fietsen en we te weinig tijd hadden om te wandelen. Weinig toeristen natuurlijk in deze tijd van het jaar, er ging ook maar 1 ferry heen en 1 terug. Dus we hadden 5 andere mensen in het busje, 2 Amerikanen met hun dochter die in Galway studeerde en 2 gay- Amerikanen. Was nog best gezellig. Met het busje gingen we eerst naar de 7 churches, waarvan ik best veel verwachtte maar wat gewoon een plek met allemaal ruines van kerkjes bleek te zijn, met een kerkhof eromheen én erin. Toen hebben we nog op “the edge of Europe” gestaan, het uiterste puntje van het eiland. Best cool
:) Zie de foto’s maar weer. Daarna doorgereden naar een plaats vanwaar je kon lopen naar het fort. Heel bizar, op het hoogste punt van het eiland staat een halfronde, stenen muur. Maar als je in dit fort bent moet je uitkijken dat je niet naar beneden stort want daar zijn cliffs van 100 meter hoog ofzo. Zonder hekje dus, dan waren de cliffs of Moher wel ietsje veiliger.. Maar ook wel gaaf natuurlijk. En vanaf daar ook een prachtig uitzicht over de rest van het eiland, wat eigenlijk alleen maar uit muurtje bestaat. Volgens de gids was het eiland een paar mijl breed en lang, maar stond er 10.000 mijl aan muurtjes op het eiland.. Het was namelijk eerst helemaal bedekt met steen, en dan moet je toch wat met die stenen, dus toen hebben ze ze maar op elkaar gestapeld. Niet echt om land af te bakenen dus maar gewoon om er vanaf te zijn. Af en toe zag je een paar koetjes op geitjes tussen de muurtjes lopen. Echt een hele mooie plek. Toen we terug waren nog een stukje gelopen op zoek naar een kasteel , niet gevonden, dus toen maar de pub in gedoken. De ferry en de bus terug, savonds nog eventjes wat gedronken in een pub daar, maar voor de leuke live muziek enzo was het niet helemaal het goede seizoen en dinsdag is ook niet de perfecte dag. Maar Galway was wel leuk!
De volgende dag om 10 uur vertrokken met de bus, die wel wat vertraging had want zelfs in Ierland waren een paar vlokjes sneeuw gevallen! En glad natuurlijk op de wegen. Gelukkig waren we op tijd voor het vliegtuig. En toen was het bye bye Ireland.. Bye bye beautiful, lovely country! But I´ll come back..
Dus dat was mijn Ierse avontuur.. Ik heb een heleboel geleerd, ben ontzettend blij dat ik dit gedaan heb. Ik heb een andere cultuur gezien, meegemaakt en ontdekt. Ik heb zoveel geleerd, niet alleen farmen en op kindjes passen maar ook gewoon zelfstandig zijn, omgaan met mensen en hoe het is om alleen te zijn. Veel nieuwe mensen leren kennen ook. En nu terug in Nederland met een super ervaring en een Iers accent! Ik begin Ierland eigenlijk ook wel een beetje te missen nu, ik kreeg wel een beetje heimwee bij het Ierse accent van de barman in Murphys.. Maar ik ga niet terug naar Ierland om te werken. Ik wil er wel graag weer heen op vakantie, misschien in de zomer als het eens niet regent?
Voorlopig geen verhaaltjes over Ierland meer dus. Maar wie weet dat ik nog wel meer ga reizen. Dat weet ik nog niet, in ieder geval ga ik dan wel weer een blog bijhouden!
Kusjes uit Nederland, Aafje
Voor de volledigheid nog maar even een laatste wegblogje. Jullie weten allemaal dat ik al weer 2 weken terug ben in NL, en k heb jullie ook allemaal ongeveer al weer gezien, maar nog even een verslagje van de laatste weken in Granagh!
Nadat Luuk was geweest in Dublin ging het eerst nog wel goed, maar na een week of 2 begon ik Luuk en eigenlijk iedereen in NL wel erg te missen.. Wat ik steeds zei was: het is allemaal nog wel leuk hier enzo, maar ik wil nu gewoon naar huis… 3 maanden is erg lang, daar kwam ik wel achter. Vooral omdat de situatie thuis ook niet zo leuk was. Maar Aafje zou Aafje niet zijn als ze het niet af zou maken, dus ik heb nog 2 weekjes op mn tanden gebeten en elke ochtend die vervelende stallen schoongemaakt, op de lieve kindjes gepast en de rest van de klusjes die ik eigenlijk wel zat begon te worden. De kids trouwens niet hoor, dat zijn echt lieverds. Die telden ook af, net zoals ik het deed, maar zij deden het omdat ze er juist niet naar uitkeken. Mijn laatste weekend alleen ben ik nog op de bus gestapt naar Killarney, wat ik de hele tijd al erg graag wilde zien maar wat er nooit van was gekomen. Het was erg koud maar ik heb toch een fiets gehuurd, want dat was de beste manier om het te zien want het Killarney national park kon je alleen met de fiets of lopend in. De omgeving van Killarney is heel erg mooi, een stukje van Ierland wat ik nog helemaal niet kende maar wat wel prachtig is. Er is een meer en er zijn bergen, met echt adembenemende uitzichten. Dan ben je eindelijk op de top van de heuvel, draai je je om en.. wauw! Foto’s volgen in het album (finally normaal internet om te uploaden..), het is eigenlijk niet goed te beschrijven. Toen ik uit de bus stapte op de terugweg moest ik even wachten op Fiona en Vincent die me op kwamen halen, ze hadden weer eens een funeral.. Maar gelukkig zit de pub van Séamus tegenover de bushalte, dus ging ik daar maar opwarmen. Bij het vuur, met een hot whiskey, die ik van Sinéad in mn handen kreeg gedrukt. Helemaal niet erg dus om even te wachten daar.
De laatste week telde ik zo ongeveer de uren af, haha.. Het opstaan en werken kostte me steeds meer moeite maar het is gelukt! Vrijdag was ik dan eindelijk klaar met alles. Savonds hadden we nog kerstliedjes zingen in de kerk met de meisjes. Best schattig al die mini kindjes die allemaal al een enorm Iers accent hebben haha. En zaterdag kwam Luuk! We hebben hem opgehaald in Charleville en dat was heel fijn natuurlijk. En hij lustte de veel te sterke Ierse thee met melk haha.. Weet ik ook hoe ik hem voortaan thee kan laten drinken :P Toen hebben we de boerderij bekeken en een wandelingetje gemaakt de heuvel op. Bacon & cabbage gegeten, wel een beetje lekkerder gemaakt natuurlijk want bacon & cabbage eet je natuurlijk niet als er gasten zijn, maar ik wilde het Luuk laten proeven :P Nog ff met de girls gestoeid savonds, Luuk viel meteen in de smaak (natuurlijk). Filmpje gemaakt van de meiden toen ze twinkel twinkel kleine ster (in het Nederlands ja!) zongen :) komt ook op de site als het kan.
De volgende ochtende nog kadootje gebracht naar Jimmy & Maura, daar natuurlijk nog even een kopje thee gedronken ;) Toen full Irish met de Griffins en daarna moest ik dag zeggen.. Best moeilijk, vooral bij de meiden en Paul. Gelukkig ging het snel allemaal. Toen in de auto naar de bus, zegt Mai nog: When we’re home later, will you play mums & dads with me? Die had het niet helemaal in de gaten dus. Ik mis ze eigenlijk wel.
En toen Galway! Supermooi stadje, aan Galway Bay. We hadden mooi hotel in het centrum en dichtbij het busstation, wat voor mij wel een must was omdat ik een enorme rugzak had waar ik liever niet mee door de stad wilde slepen. Nog even door de stad gelopen en geweldige laarzen gekocht. Savonds een biertje gedronken in de bar van het hotel, wat niet zo spannend bleek te zijn. Maar wel gezellig met lief :) Volgende dag nog meer de stad gezien, kerken bezocht en de bus/boot naar Aran Islands geboekt voor de volgende dag. Savonds een chiq 3-gangen diner gegeten in het hotel :) Volgende dag vroeg op de bus naar een plaatsje vanwaar de boot vertrok naar Inishmore. In de bus konden we county Galway goed zien, wat geloof ik wel het meest traditionele deel van Ierland is. Eigenlijk helemaal bedekt met heide, natuurlijk met een heleboel muurtjes ertussen, en af en toe op een willekeurige plek een schattig klein wit huisje. Back to basics, zeg maar. Op sommige plaatsen daar wordt ook nog Iers gesproken als eerste taal, wat ik eigenlijk nog niet tegen was gekomen in heel Ierland. Toen we op Inishmore, het grootste van de 3 Aran Islands, waren, zijn we daar in een minibus gesprongen. Dat was eigenlijk de enige manier om het eiland te zien, aangezien het koud was en dus te glad om te fietsen en we te weinig tijd hadden om te wandelen. Weinig toeristen natuurlijk in deze tijd van het jaar, er ging ook maar 1 ferry heen en 1 terug. Dus we hadden 5 andere mensen in het busje, 2 Amerikanen met hun dochter die in Galway studeerde en 2 gay- Amerikanen. Was nog best gezellig. Met het busje gingen we eerst naar de 7 churches, waarvan ik best veel verwachtte maar wat gewoon een plek met allemaal ruines van kerkjes bleek te zijn, met een kerkhof eromheen én erin. Toen hebben we nog op “the edge of Europe” gestaan, het uiterste puntje van het eiland. Best cool
:) Zie de foto’s maar weer. Daarna doorgereden naar een plaats vanwaar je kon lopen naar het fort. Heel bizar, op het hoogste punt van het eiland staat een halfronde, stenen muur. Maar als je in dit fort bent moet je uitkijken dat je niet naar beneden stort want daar zijn cliffs van 100 meter hoog ofzo. Zonder hekje dus, dan waren de cliffs of Moher wel ietsje veiliger.. Maar ook wel gaaf natuurlijk. En vanaf daar ook een prachtig uitzicht over de rest van het eiland, wat eigenlijk alleen maar uit muurtje bestaat. Volgens de gids was het eiland een paar mijl breed en lang, maar stond er 10.000 mijl aan muurtjes op het eiland.. Het was namelijk eerst helemaal bedekt met steen, en dan moet je toch wat met die stenen, dus toen hebben ze ze maar op elkaar gestapeld. Niet echt om land af te bakenen dus maar gewoon om er vanaf te zijn. Af en toe zag je een paar koetjes op geitjes tussen de muurtjes lopen. Echt een hele mooie plek. Toen we terug waren nog een stukje gelopen op zoek naar een kasteel , niet gevonden, dus toen maar de pub in gedoken. De ferry en de bus terug, savonds nog eventjes wat gedronken in een pub daar, maar voor de leuke live muziek enzo was het niet helemaal het goede seizoen en dinsdag is ook niet de perfecte dag. Maar Galway was wel leuk!
De volgende dag om 10 uur vertrokken met de bus, die wel wat vertraging had want zelfs in Ierland waren een paar vlokjes sneeuw gevallen! En glad natuurlijk op de wegen. Gelukkig waren we op tijd voor het vliegtuig. En toen was het bye bye Ireland.. Bye bye beautiful, lovely country! But I´ll come back..
Dus dat was mijn Ierse avontuur.. Ik heb een heleboel geleerd, ben ontzettend blij dat ik dit gedaan heb. Ik heb een andere cultuur gezien, meegemaakt en ontdekt. Ik heb zoveel geleerd, niet alleen farmen en op kindjes passen maar ook gewoon zelfstandig zijn, omgaan met mensen en hoe het is om alleen te zijn. Veel nieuwe mensen leren kennen ook. En nu terug in Nederland met een super ervaring en een Iers accent! Ik begin Ierland eigenlijk ook wel een beetje te missen nu, ik kreeg wel een beetje heimwee bij het Ierse accent van de barman in Murphys.. Maar ik ga niet terug naar Ierland om te werken. Ik wil er wel graag weer heen op vakantie, misschien in de zomer als het eens niet regent?
Voorlopig geen verhaaltjes over Ierland meer dus. Maar wie weet dat ik nog wel meer ga reizen. Dat weet ik nog niet, in ieder geval ga ik dan wel weer een blog bijhouden!
Kusjes uit Nederland, Aafje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
